Herbata po turecku to nie tylko napój, ale także ważny element tureckiej tradycji, pełen smaku i aromatu. Jeśli chcesz przygotować ją w domu, nie musisz być ekspertem – wystarczy kilka prostych kroków, by cieszyć się jej wyjątkowym smakiem. W tym artykule znajdziesz przepis oraz instrukcje, jak zaparzyć herbatę po turecku w tradycyjny sposób, z wykorzystaniem specjalnej czajniczki i kilku kluczowych zasad, które sprawią, że każdy łyk będzie prawdziwą przyjemnością. Odkryj sekrety tureckiej herbaty i wzbogać swoje popołudnia o ten wyjątkowy rytuał!
Co należy wiedzieć o parzeniu tureckiej herbaty?
Herbata po turecku to coś znacznie więcej niż gorący napój serwowany do posiłków i tureckich słodyczy. Picie tureckiej herbaty w tradycyjnej szklance w kształcie kwiatu tulipana zwanej ince belli çay bardağı stało się już sposobem na życie Turków. Od wczesnego ranka do późnej nocy filiżanka tureckiej herbaty towarzyszy wszelkiego rodzaju lokalnym przysmakom. Nawet w ciągu dnia pracy, przerwa na herbatę w „çay ocağı” (dosłownie „herbaciarnia”) jest czymś ważnym w życiu przeciętnego mieszkańca Turcji. Co więcej, wiele tureckich firm zatrudnia pracownika, którego jedynym obowiązkiem jest parzenie herbaty i serwowanie jej pracownikom. Chociaż zwyczaj picia tureckiej herbaty upowszechnił się około 150 lat temu, to Cay (po turecku herbata, czytaj czaj), jest współcześnie nierozerwalnie związany z turecką kulturą i stanowi symbol gościnności.
Najlepszy przepis na turecką herbatę
Herbata po turecku jak parzyć to często pojawiające się pytanie. Skoro tu jesteś, to zapewne zastanawiasz się, jaki jest najlepszy przepis na turecką herbatę? Aby ją zaparzyć, nie musisz być mistrzem, ale istnieje kilka bardzo ważnych zasad, które pozwalają odtworzyć wspaniały smak. Większość czarnej herbaty w Turcji powstaje metodą utleniania, więc do jej parzenia istotne jest używanie wody dobrej jakości. Powinna to być woda miękka, niegazowana, źródlana. Niezbędne jest również ogrzanie liści herbaty przed parzeniem. Dlatego tak duży wpływ na smak herbaty ma korzystanie z podwójnego tureckiego czajnika do parzenia herbaty zwanego çaydanlık.
Czajnik do parzenia herbaty po turecku
W Turcji dzień zaczyna się nie od kawy, a od szklanki świeżo parzonej tureckiej herbaty o kuszącym i pobudzającym zapachu. Jeśli na śniadanie nie ma herbaty, to brakuje czegoś najważniejszego. Dlatego Turcy stworzyli własne oryginalne akcesoria do herbaty po turecku i metodę jej parzenia. Aby otworzyć smaku tureckiej herbaty potrzebujesz çaydanlık. Ten tradycyjny turecki czajnik do parzenia herbaty składa się z dwóch części – większego czajnika i mniejszego czajniczka, który stawia się nad większym. Mniejszy imbryczek zwany demlik służy do zaparzania herbaty, natomiast większy czajnik dedykowany jest do zagotowania dodatkowej wody.
Parzenie herbaty po turecku – krok po kroku
Proporcje dla dwóch osób, średni rozmiar czajniczka:
- 2 łyżki tureckiej herbaty ziołowej liściastej, np. Caykur Rize Turist Cayi lub Filiz;
- lub 1 łyżka czarnej herbaty liściastej i 1 łyżka herbaty aromatyzowanej bergamotką np. Mevlevi lub Altinbas.
Do górnego, mniejszego czajniczka wsypuje się turecką herbatę liściastą, do większego, dolnego wlewa się zimną wodę. Mniejszy czajniczek stawia się na większym i gotuje na małym ogniu, aż woda w dolnym czajniku się zagotuje. Następnie wodą z dolnego czajnika zalewa się susz herbaciany w mniejszym czajniczku, uzupełnia się wodę w dolnym imbryku i na najmniejszym możliwym ogniu gotuje około 30 minut.
Drugi sposób przenia herbaty po turecku jest nieco krótszy i współcześnie bardziej popularny. Do większego czajniczka wlewa się gorącą wodę. Do mniejszego imbryczka wsypuje się herbatę. Mniejszy czajniczek stawia się na większym i podgrzewa na niewielkim ogniu do chwili aż woda w dolnym czajniku ponownie się zagotuje. Ogrzaną liście herbaty zalewa się wodą z dolnego imbryka, uzupełnia się wodę w dolnym imbryku i na najmniejszym możliwym ogniu gotuje około 15 minut.
Jak podawać herbatę po turecku?
Szklaneczki tulipanki napełnia się zaparzoną herbatą do 1/4 wysokości. Jest to konwencjonalna miara, choć można ją dostosować w zależności od preferencji napełniając szklaneczkę od 1/4 do 3/4 wysokości. Następnie dopełnia się szklaneczkę wrzącą wodą z dolnego czajnika. Moc tureckiej herbaty dzieli się na trzy rodzaje:
- koyu – bardzo mocna herbata o ciemnym kolorze;
- tavşan kani – kanı (po turecku krew królika) – brązowo-czerwony kolor herbaty;
- açık – po turecku światło – słaba herbata.
Nie bez powodu herbata w Turcji podawana jest w specjalnych szklankach w kształcie tulipana. Taki kształt powoduje, że herbata wolniej stygnie i pozwala dłużej cieszyć się gorącym napojem oraz podkreśla kolor herbaty. Ponadto trzymanie za krawędź chroni opuszki palców przed poparzeniem.
Bardzo dobry wpis, dziękuję za kolejne wytłumaczenie jak powinien przebiegać ten proces. Turecki sklep naprawdę promuje super rzeczy i zwyczaje! Przydałby się wpis o używaniu kolonyi- kto, gdzie, kiedy i jak z niej korzysta.
Natomiast odnośnie do herbaty zastanawia mnie inna rzecz: ogólnie, często ta herbata wychodzi mi bardzo mocna, tak, że jedna szklaneczka w zupełności wystarczy. Ilość czaju w górnym czajniczku jest większa. Czy z reguły zostawia się esencję z górnego czajniczka na później i ponownie się ją podgrzewa czy za każdym razem w ciągu dnia tradycyjnie (ok. 40 minut) parzy się tą herbatę od nowa?
Pozdrowienia!
PS. Widziałem w jednym z seriali, że czajniczki do parzenia tej herbaty były nawet w jakiejś małej, skromnej budce rybaka nad morzem 🙂